Մկրտիչ Արմենի «Նամակ» պատմվածքը ներկայացնում է Դանիլ Ենիկեևի դաժան կյանքը, որը ճամբարում տառապում է քաղցից և կողոպուտից, մինչև որ ստանում է մի նամակ տնեցիներից։ Թեև նամակը լի է անձնական տեղեկություններով (թոռ, դստեր ամուսնություն), սակայն Դանիլի վրա ամենամեծ ազդեցությունն ունենում է այն տեղեկությունը, որ ընտանիքը բարեկեցիկ է և ունի «երկու տոննա կարտոֆիլ»։ Այս նորությունը ակնթարթորեն փոխում է կալանավորի հոգեբանական վիճակը, որի հետևանքով նա դադարում է քաղց զգալ և վերականգնում է կորցրած արժանապատվությունը։